|
I. KORZENIE 1794 – w niewielkiej miejscowości Bretonico, w pobliżu miasta Rovereto, w północnej Italii, we włoskim Tyrolu, urodził się Francesco Andriolli, ojciec Elwiro Michała Andriollego. 1812 – Francesco Andriolli, uczestnik kampanii napoleońskiej, został wzięty do niewoli rosyjskiej. 1818 – Francesco Andriolli wracając z niewoli osiadł w Wilnie, a od roku 1818 współpracował z „Kurierem Litewskim”, nazywając się „artystą wydoskonalonym w snycerstwie tak z drzewa, jako też i z kamienia.” 1827 – Francesco Andriolli przyjął poddaństwo rosyjskie, a wkrótce ożenił się. 1832 – Francesco Andriolli złożył w Wilnie egzamin uprawniający do wykonywania zawodu dekoratora i malarza i do wykładania rysunku w szkołach powiatowych. 1839 – Francesco, po przedłożeniu kilku prac do oceny przez Cesarską Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu, zdobył wysoko ceniony dyplom Akademii. Ojciec Elwira Andriollego zmarł pod koniec lat sześćdziesiątych, miał pięcioro dzieci.
Rys. 6
| ||
|
